راكتور هسته‌ای وسیله ایست كه در آن فرایند شكافت هسته‌ای بصورت كنترل شده انجام می‌گیرد. انرژی حرارتی بدست آمده از این طریق را می‌توان برای بخار كردن آب و به گردش درآوردن توربین‌های بخار ژنراتورهای الكتریكی مورد استفاده قرار داد.
اورانیوم غنی شده، معمولا به صورت قرص‌هائی كه سطح مقطعشان به اندازه یك سكه معمولی و ضخامتشان در حدود دو و نیم سانتیمتر است در راكتورها به مصرف می‌رسند.
این قرص‌ها روی هم قرار داده شده و میله‌هایی را تشكیل می‌دهند كه به میله سوخت موسوم است.
میله‌های سوخت سپس در بسته‌های چندتائی دسته بندی شده و تحت فشار و در محیطی عایقبندی شده نگهداری می‌شوند.
در بسیاری از نیروگاه‌هاي هسته‌اي برای جلوگیری از گرم شدن بسته‌های سوخت در داخل راكتور، این بسته‌ها را داخل آب سرد فرو می‌برند.
در نیروگاه‌های دیگر برای خنك نگه داشتن هسته راكتور، یعنی جائی كه فرایند شكافت هسته‌ای در آن رخ می‌دهد، از فلز مایع (سدیم) یا گاز دی اكسید كربن استفاده می‌شود.
برای تولید انرژی گرمائی از طریق فرایند شكافت هسته‌ای، اورانیومی كه در هسته راكتور قرار داده می‌شود باید از جرم بحرانی بیشتر (فوق بحرانی) باشد.
یعنی اورانیوم مورد استفاده باید به حدی غنی شده باشد كه امكان آغاز یك واكنش زنجیره‌ای مداوم وجود داشته باشد.
برای تنظیم و كنترل فرایند شكافت هسته‌ای در یك راكتور از میله‌های كنترلی كه معمولا از جنس كادمیوم است استفاده می‌شود.
این میله‌ها با جذب نوترون‌های آزاد در داخل راكتور از تسریع واكنش‌های زنجیره‌ای جلوگیری می‌كند.
زیرا با كاهش تعداد نوترون‌ها، تعداد واكنش‌های زنجیره‌ای نیز كاهش می‌یابد. حدوداً ۴۰۰ نیروگاه هسته‌ای در سرتاسر جهان فعال هستند كه تقریبا ۱۷ درصد كل برق مصرفی در جهان را تامین می‌كنند.
از جمله كاربردهای دیگر راكتورهای هسته‌ای، تولید نیروی محركه لازم برای جابجایی ناوها و زیردریایی های اتمی است.
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : حمیدرضا حاجی آقایی | تاريخ : پنج شنبه 17 فروردين 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |